Zemheri, Arapça'da kış anlamına gelen 'Zem' ve Farsça'da uğultu anlamına gelen 'Harir' kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuştur. Anadolu'da 'karakış' olarak da tanınan zemheri, genellikle yılın en soğuk günlerini ifade eder. Bu dönem, kışın şiddetini artıran yoğun kar yağışları, don olayları ve rüzgarlı hava koşulları ile karakterizedir.
Zemheri dönemi, genellikle 22 Aralık itibarıyla başlar ve 30 Ocak tarihinde sona erer. Bu 40 günlük süre zarfında, kış aylarının en sert geçtiği zaman dilimi olarak kabul edilir. Zemheri süresince, hava sıcaklıklarındaki düşüşler daha belirgin olmakta ve kış mevsiminin tipik özellikleri daha fazla hissedilmektedir.
Zemheri ayının getirdiği ekstrem hava koşulları, birçok yörede olumsuz yaşam koşullarına neden olabilmekte. Bu dönemde, kar kalınlığının artması ve don olaylarının yoğunluk kazanması sebebiyle, özellikle tarım faaliyetlerinde ve günlük yaşamda pek çok zorluk yaşanmaktadır. Ancak bu süreç sonrasında, baharın gelişiyle birlikte doğa yeniden canlanmaya başlar.